Lord Huron - Ends of the Earth

First Aid Kit "The Lion's Roar" Live on Soundcheck

The top 10 albums 2012

 

1) The Deep Dark Woods - The place i left behind

2) Sean Rowe - The Salesman and the Shark

3) Alabama Shakes - Boys & Girls

4) Andrew Bird - Break it Yourself

5) Beach House - Bloom

6) Dark Dark Dark - Who needs Who

7) Husky - Forever So

8) Ane Brun - It all starts with one

9) Lambchop - Mr. M

Wat een mooie uitvoering van een Dylan cover!

Huskey in Vera Groningen

Sean Rowe laat zijn Sporen achter in de Spieghel

Voor 5 euro een prachtig concert meemaken, waar kan dat nog? Gisteravond maakte Sean Rowe grote indruk op het podium van de Spieghel in Groningen. In een korte sessie speelde hij zo'n 8 nummers die stuk voor stuk binnenkwamen. Ondanks dat Sean twee eigen albums heeft en eigenlijk genoeg eigen nummer heeft , speelde hij twee covers van Johnny Cash en Leonard Cohen. De hang naar de Blues is groot voor Sean, hij geeft hier kracht aan met een prachtige stem. Een zwaarmoedige donkere klank die wordt versterkt door zijn eigen lichaam dat als klankkast fungeert. Nu Sean vader is, met een zoon van 1 jaar, haalt hij hier veel inpiratie uit. Sean verteld dat zijn zoon van 1 jaar de eerste stappen heeft gezet nu hij op tour is, zijn zoon heeft niet gewacht tot hij weer in New York is. Een trotse vader die een ode over zijn zoon geschreven heeft, een indrukwekkend nummer.
Salesman and the Shark is een compleet album dat hoog in mijn jaarlijstje gaat prijken.

Dry The River - Bible Belt (Live)

Sam Baker and me (take root 2012)

Luka Bloom in de Amer (Zaterdagmiddagconcert)

Luka Bloom begint zich al aardig thuis te voelen in Amen. Na een wandeling door de landerijen begint hij zijn concert in de Amer om 14.00 uur, na twee jaar van afwezigheid in de Amer. In de avond zal hij een tweede concert geven omdat er zoveel belangstelling is.

Buiten is het echt Iers weer, herfst, waardoor hij geen moeite hoeft te doen om sfeer te maken. Het nummer Blackberry Time valt hierdoor ook precies op zijn plaats. Naast zanger is Luka Bloom ook een goed verteller, zo geeft hij voor sommige nummers een mooi verhaal over het ontstaan van een song. Soms is het maken/bedenken van een nummer een pain in the ass, verteld Luka, maar het zijn volgens Luka vaak wel mooie songs, zoals het nieuwe A seed was sown. Wat te maken heeft met een bezoek van de koning van Engeland aan Ierland. Dit had zo'n indruk gemaakt dat hij er wel een song over moest schrijven. De 'mannensong' heart man van zijn laatste album, 'This new morning' komt ook nog langs.
Met erg specialistisch gitaarwerk en een prachtige stem vult hij de boerenschuur in Amen. Luka vergeet niet aan te geven in het Nederlands dat hij het 'gezellig vindt', 'erg gezellig'. Het afgelopen jaar heeft hij geleerd om dicht bij zich zelf te blijven en zich niet te laten leiden door deadlines en platenbazen. 'De songs laten je vertellen waar je terecht komt en dat is nu Amen'. In het voorbijgaan verteld Luka bllom ook nog dat hij vorig jaar 3 weken in Sydney het voorprogramma van de Dalai Lama heeft vezorgd.
Na de ertwensoep en de gehaktbal zet Luka nog even vaart in zijn optreden. Exploring the blue en You zijn prachtige nummers die aan bod komen, met als afsluiter de cover I need love.
Wat een heerlijke middag.

 

 

 

 

 

Sean Rowe - mooie herfst-stem.

Paper Beat Scissors "Rest Your Bones"

Lekker deuntje.

Mooie sfeer.

Mooi klein liedje.....

Dromerig mooi.

Destroyer

My Morning Jacket Newport Folk Festival (Full Show)

Nog een heerlijk nummer...het lijkt wel zomer!

Schoonheid.

Yeah!

Edward Sharpe and The Magnetic Zeros Live on Letterman - Man On Fire - 2012

'Adventures in Your Own Backyard' by Patrick Watson

Mooie album cover.

Heerlijk deuntje!

Wat een heerlijke avondplaat!

wilco - either way

Jonathan Wilson - Desert Raven

Other Lives in de Vera

Other Lives heeft gisteren in de Vera een stevig optreden neergezet. Wie kwam voor een lekker rustig luisterconcert kwam bedrogen uit. De band uit Stillwater speelde zijn nummer, voornamelijk van het perfecte album Tamer Animals, zonder te doseren.

Cass McCombs heeft in de Vera twee gezichten.

Op maandagavond 12 maart gaf Cass McCombs een concert in de Vera, Groningen. Met het uitbrengen van de twee ingetogen albums Wit's end en Humor risk in 2011, had ik voor dit concert hoge verwachtingen van deze avond. Om iets over half 10 startte de band. Na een kort voorstelrondje gaven de vier bandleden direct gas. De guitige bassist kan zo meespelen in de vroegere serie 'Happy Days'.
De band speelt strakke ritme´s wat frontman Mccombs de ruimte geeft om wat te experimenteren met zijn gitaar. De stem van McCombs heeft wat weg van Lou Reed. Net als Lou Reed heeft McCombs een meer vertellende stijl van het brengen van zijn liedjes. De wat norse McCombs lijkt zich deze avond veelal te storen aan een aantal luidruchtige concertgangers en aan het te vel afgestelde licht. Hij verzoekt de concertgangers die willen praten achter in de zaal plaats te nemen zodat de overige 30 tot 50 mensen kunnen luisteren naar zijn muziek. Daarnaast vraagt hij driemaal om het licht te dimmen en uiteindelijk het licht toch maar wat te veranderen. Is het misschien "zeuren om het zeuren".
De Cass McCombs overtuigen veelal niet, de ingetogen nummers zijn wat slaapverwekkend, waardoor ik me ook ga storen aan de luidruchtige concertgangers. Toch wordt ik steeds weer verrast door een aantal pareltjes van nummers zoals That´s that en Dreams-come-true-girl. De Cass McCombs laten we wat verward achter, dat is ook een kunst.